รณรงค์จักรยาน เรื่องง่ายๆที่ทำยาก

                 ปัจจุบันต้องยอมรับว่ากระแสของจักรยานแทบจะเรียกได้ว่าได้ซึมซับเข้าไปอยู่ในทุกอณูของสังคมก็ว่าได้สำหรับประโยชน์ของการใช้จักรยานนั้น เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปว่ามีมากมายไม่ว่าจะเป็นทางด้านสุขภาพ สิ่งแวดล้อม พลังงาน และค่าใช้จ่าย เมื่อข้อดีมีอยู่อย่างมากเพียงนี้ สิ่งที่ชาวจักรยานฝันก็คืออยากเห็นคนไทยหันมาใช้จักรยานในชีวิตประจำวันให้มากขึ้นกว่าจำนวนที่มีในปัจจุบัน

                  ดังนั้นจึงเกิดกิจกรรมรณรงค์ส่งเสริมการใช้จักรยานในทุกระดับไม่ว่าจะในระดับท้องถิ่นหรือในระดับประเทศ ซึ่งการรณรงค์ดังกล่าวนั้นได้กระทำกันมาอย่างต่อเนื่องยาวนานหลายปี โดยหลายหน่วยงาน หลายชมรมฯ ผู้เขียนได้สังเกตการรณรงค์ในแต่ละครั้ง พบว่าก็จะมีรูปแบบที่คล้ายคลึงกันคือเป็นบรรยากาศที่หนักไปทางการรวมตัวปั่นจักรยานของนักปั่นจักรยาน (Cyclist) ที่มีอยู่หลากหลายกลุ่ม หลายชมรมฯ มีการแจกของที่ระลึกซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นเสื้อ มีการเลี้ยงอาหารกลางวันให้พอเป็นพิธีแม้ในความเห็นของผู้เขียนจะมองว่าเป็นการรณรงค์ที่หนักไปทางด้านการกระตุ้นให้คนออกกำลังกายด้วยจักรยานมากกว่าการรณรงค์ให้ประชาชนหันมาใช้จักรยานในการเดินทางระยะสั้นในชีวิตประจำวัน

                  แต่ในเมื่อกระแสนิยมเป็นเช่นนั้น ก็คงต้องปล่อยให้เวลาผ่านไปสักระยะหนึ่งแล้วหวังว่า การรณรงค์จะมีการปรับเปลี่ยนรูปแบบให้เกิดการสื่อสารต่อสังคมได้ ตรงประเด็นมากยิ่งขึ้น

การรณรงค์ให้คนหันมาใช้จักรยานในต่างประเทศ

                   จากการที่ผู้เขียนได้มีโอกาสได้เข้าร่วมการรณรงค์ที่จัดให้เป็นส่วนหนึ่งในงานประชุมเรื่องจักรยานที่เรียกได้ว่าใหญ่ที่สุดในโลกหรืองาน Velo-City 2013 ที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย ในระหว่างวันที่ 11-14 มิถุนายน ที่ผ่านมานั้น จึงนำข้อสังเกตเล็กๆน้อยๆมาเล่าสู่กันฟังดังนี้

                    การจัดงานพาเหรดจักรยานที่กรุงเวียนนาเริ่มต้นในเวลา 16:30 น.  ซึ่งเป็นเวลาที่คนเลิกงานพอดีสิ่งที่สังเกตเห็นคือประชาชนทยอยนำจักรยานเข้ามาร่วมในขบวน การแต่งกายตามสบาย ผู้คนส่วนใหญ่จะใส่ชุดทำงานหรือเสื้อยืดซึ่งก็เป็นไปตามอัธยาศัย เมื่อถึงเวลาที่จะต้องเคลื่อนขบวนจักรยานก็เคลื่อนตัวกันออกไปอย่างช้าๆ ดูเป็นธรรมชาติไม่มีการเชิญผู้หลักผู้ใหญ่ของเมืองมากล่าวเปิดหรือตัดริบบิ้นให้เป็นการเสียเวลาแต่อย่างใด ในขบวนรณรงค์มีความน่ารักและเต็มไปด้วยเสียงดนตรี รถตำรวจที่นำขบวนเป็นรถที่ใช้พลังงานไฟฟ้าซึ่งไม่มีกลิ่นควันออกมาให้ระคายเคืองรูจมูกของผู้ที่เข้าร่วมกิจกรรมปั่นจักรยานรณรงค์ เสียงเพลงมาจากมีผู้นำจักรยานสามล้อที่บรรทุกเครื่องเสียง และใช้แบตเตอรี่ที่ชาร์ตด้วยพลังงานแสงอาทิตย์มาขับกล่อมกันเป็นระยะๆ ระหว่างทางมีประชาชนปรบมือและโบกมือ และมีคนมาทำกิจกรรม และเล่นดนตรีตามข้างทางเพื่อคอยสร้างสีสัน

งานพาเหรดจักรยานที่กรุงเวียนนา ประชาชนออกมาร่วมงาน สร้างสีสันให้แก่การเคลื่อนขบวนจักรยาน

                  สำหรับเส้นทางที่จัดไว้ในการรณรงค์ถือว่าเป็นเส้นทางที่สวยงาม และผ่านจุดต่างๆของเมืองและมุ่งไปยังไฮไลท์ของเมืองคือบริเวณสะพานข้ามแม่น้ำดานูบ ซึ่งพอถ่ายภาพออกมาแล้วมีความสวยงามมากขบวนจักรยานใช้เวลาปั่นเพื่อรณรงค์ราวสองชั่วโมงจึงไปรวมตัวกันที่บริเวณสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ซึ่งผู้จัดได้มีการจัดเตรียมซุ้มอาหารและเครื่องดื่มไว้คอยจำหน่ายให้เลือกซื้อ เลือกชิมได้ตามอัธยาศัย

                 ตลอดระยะการปั่น จะมีการคุมขบวนอย่างหลวมๆและให้เป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติมากที่สุด ผู้เขียนสังเกตเห็นรถพยาบาลเพียงคันเดียว และจักรยานพยาบาลอีกสองสามคันกระจายตัวจากหัวขบวนจรดท้ายขบวนสิ่งหนึ่งที่เป็นที่น่าชื่นชมและสมควรต้องกล่าวถึงก็คือ งานรณรงค์จักรยานแบบนี้ผู้บริหารเมืองนอกจากจะไม่ต้องการให้จัดแบบมีพิธีรีตองแล้ว ยังร่วมปั่นกับผู้รณรงค์ตั้งแต่ต้นจนจบงานอีกด้วย

                            จักรยานพยาบาลภายในงานรณรงค์ขบวนจักรยานรณรงค์ปั่นข้ามสะพานแม่น้ำดานูบถือเป็นไฮไลท์ของงงาน

                     เล่ามาเบื้องต้นคงทำให้เห็นบรรยากาศการรณรงค์ในต่างประเทศนะครับ และสุดท้ายผู้เขียนคาดว่าผู้จัดงานรณรงค์ทุกระดับจะสามารถนำตัวอย่างดังกล่าวไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับบริบทแบบไทยๆเพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ในการรณรงค์ ให้มากที่สุดต่อการกระตุ้นให้เกิดการใช้จักรยานในชีวิตประจำวันประเทศไทย เช่นกันครับ

กิติศักดิ์   อินทรวิศิษฎ์

                                                                                                                                                                                                               5 กรกฎาคม 2556 

Print PDF