บทความ เดิน-ปั่น

เมื่อ ๒๐ ปีเศษ ผมได้ริเริ่มก่อตั้งชมรมจักรยานเพื่อสุขภาพแห่งประเทศไทย โดยต้องการผลักดันให้เกิดสังคมจักรยานขึ้นในเมืองไทย ทั้งนี้เพื่อลดการ ใช้พลังงาน ประหยัดค่าใช้จ่าย ลดปัญหาจราจร เพิ่มความน่าอยู่ของเมือง และเพิ่มระดับสุขภาวะของชุมชน ตลอดไปจนถึงลดปัญหาสภาวะโลกร้อนในขณะที่ผู้คนในสมัยนั้นยังไม่รู้จักคำนี้เสียด้วยซ้ำ

ที่ประเทศเนเธอร์แลนด์ มีคนใช้จักรยานมากมาย ซึ่งเมื่อมีจักรยานมากโอกาสหายก็มีมากตามไปด้วย  ได้เคยมีงานวิจัยเกี่ยวกับจักรยานหาย แล้วพบว่าการกลัวจักรยานหายทำให้คนใช้จักรยานน้อยลง  และมักหันไปใช้จักรยานราคาถูกคุณภาพต่ำมากขึ้น  รวมทั้งพบด้วยว่าคนเนเธอร์แลนด์ที่ใช้จักรยานให้ความสำคัญกับมาตรการการป้องกันจักรยานหายอย่างมาก   ดังนั้นหากต้องการส่งเสริมการใช้จักรยานให้สำเร็จก็จำเป็นต้องมีระบบที่จอดจักรยานที่ดีและปลอดภัย

พวกเราทุกคนสมัยยังเรียนหนังสืออยู่ชั้นประถมจะถูกครูอบรมสั่งสอนว่า เวลาจะข้ามถนนให้ไปข้ามที่ทางข้ามถนนหรือที่ทางม้าลาย เพราะจะสะดวกและปลอดภัยกว่าการเสี่ยงวิ่งตัดรถข้ามถนนเอาเอง ยิ่งถ้าเป็นเด็กๆทักษะการตัดสินใจยังไม่ดีพอ หากตัดสินใจผิดก็จะโดนรถทับตายเอาง่ายๆ  ฉะนั้นต้องหัดให้เป็นนิสัยที่จะไปข้ามถนนที่ทางม้าลาย

ส่วนใครที่โตแล้วนิสัยจะเปลี่ยนไปเป็นการข้ามถนนตามอารมณ์ นั่นก็ขึ้นกับการอบรมที่ได้มา รวมทั้งความจอแจของยวดยานในขณะนั้นด้วยว่ามากหรือน้อยแค่ไหน ถ้ารถไม่เยอะ นานๆมาหนึ่งคัน ผมเดินทางไปหลายประเทศทั่วโลก ก็เห็นเขาข้ามกันตามอารมณ์กันอยู่เป็นปกติวิสัยเหมือนกัน

ทางเดินที่เดินได้นี้  ผมไม่ได้หมายถึงทางเดินหรือทางเท้าที่ลุกขึ้นมาเดินเองได้ เพราะนั่นเป็น
หนังการ์ตูน ซึ่งจะจินตนาการอย่างไรก็ได้ แต่ผมหมายถึง “ทางเดิน” หรือ “ทางเท้า” ที่ผู้คนใช้เดินได้

เอ๊ะ! มีด้วยหรือ ทางเดินที่เดินไม่ได้ บางคนอาจถาม...