บทความ

          คาร์ฟรีเดย์  กับ  คาร์ฟรีแมน

ผมคงต้องขอแจ้งและขอยอมรับเป็นอันดับต้นก่อนว่า  ผมเป็นคนนำแนวคิดคาร์ฟรีเดย์หรือวันไร้รถยนต์เข้ามาปฏิบัติการในประเทศไทย  ในปีพ.ศ.2543 หลังจากที่ได้เคยไปร่วมรณรงค์คาร์ฟรีเดย์ที่ต่างประเทศมาแล้ว 2-3 ครั้ง

ทางเดินลาดสำหรับคนพิการ

ทางเดินเท้าในประเทศไทยส่วนใหญ่มักไม่อยู่ในสภาพที่น่าเดินนัก แต่นั้นก็ยังพอทำเนาเพราะคนไทยอดทนสูง จึงเลือกที่จะทนเดินต่อไปโดยไม่ค่อยบ่น แต่ก็ไม่แน่ ต่อไปนี้เราอาจต้องบ่นมากขึ้นเพื่อให้ได้ทางเท้าที่เดินได้และน่าเดินในโอกาสต่อๆไป อย่างน้อยชมรมฯก็ควรจะทำหน้าที่เป็นกระบอกเสียงในเรื่องนี้ต่อสังคมไทยแทนพวกเขานะครับ

การรณรงค์ใช้จักรยานในประเทศไทย

คาร์ฟรีเดย์ซึ่งต่างประเทศกำหนดให้มีขึ้นในวันที่ 22 กันยายนของทุกปี ได้เวียนมาบรรจบแล้วอีกครั้งหนึ่ง คาร์ฟรีเดย์หรือวันปลอดรถยนต์ส่วนตัวนี้ก็คล้ายๆกับวันโอโซนหรือ Ozone Day ที่ในต่างประเทศเริ่มซาความนิยมลงไป  สาเหตุอาจจะเป็นเพราะทั้งสองงานนี้เป็นเพียงงานรณรงค์เชิงสัญลักษณ์เพราะมันแก้ปัญหาไม่ได้จริง  คือคนใช้รถยนต์ส่วนตัวยังไม่ได้ลดการใช้รถยนต์ส่วนตัวนั้นจริง  และเมื่อแก้ปัญหาไม่ได้จริง แถมกิจกรรมยังมักซ้ำอยู่กับที่อยู่หลายปีแล้ว  แรงกระแทกทางสังคมจึงลดน้ำหนักลงไปตามกาลเวลา  

มี การศึกษามากมายที่ยืนยันว่าการมีกิจกรรมทางกาย (Physical Activity)เป็นประจำสม่ำเสมอลดโอกาสที่จะป่วยด้วยโรคไม่ติดต่อเรื้อรังได้ อย่างน้อยถึง19ชนิด นอกจากนั้นยังมีผลดีต่อจิตใจด้วย ล่าสุดก็มีรายงานการวิจัยของ ดร.ชารอน โทเกอร์ และคณะ ที่มหาวิทยาลัยเทลอาวีฟ ประเทศอิสราเอล (Toker, Sharon & Biron, Michal. Job burnout and depression: Unraveling their temporal relationship and considering the role of physical activity. Journal of Applied Psychology, Vol 97(3), May 2012, 699-710.

ความทรงจำดีๆ

       ผู้ใหญ่ทุกคนมักมีความทรงจำดีๆในอดีตหลายๆเรื่องต่อชีวิตในวัยเด็กและวัยรุ่น ที่ยังคงฝังตรึงอยู่ไม่ลืม เมื่อกล่าวถึงทีไร ก็มักชื่นชมในความสุข-สนุกสนานอย่างมีคุณค่าเหล่านั้น อยากให้เหตุการณ์หวนกลับคืนมาใหม่ แต่แล้วผู้ใหญ่ก็มักยอมจำนนว่า เป็นเรื่องเพ้อฝัน ที่จะได้ทำอะไรสนุกสนานแบบชีวิตในวัยเด็กอีก เพราะสถานการณ์วันนี้ “ได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว...”