ชมรมจักรยานเพื่อสุขภาพแห่งประเทศไทย ชมรมจักรยานเพื่อสุขภาพแห่งประเทศไทย
ในประเทศออสเตรเลียได้แบ่งทางจักรยานเป็นประเภทใหญ่ๆ 3 ประเภท ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับปริมาณของจักรยาน ปริมาณการจราจร และความจำกัดของขอบเขตทาง
1. ทางจักรยานแบบปันส่วน (Share Bikeway)
- ทางจักรยานประเภทนี้ แบ่งส่วนมาจากช่องจราจรของรถยนต์ โดยการตีเส้นหรือทำเครื่องหมายบนผิวจราจรของช่องจราจรที่ได้ออกแบบเผื่อไว้ สำหรับให้รถจักรยานไว้ก่อนแล้ว
- นั่นคือ ความกว้างของช่องจราจรจะต้องกว้างกว่าช่องจราจรทั่วไปอีกประมาณหนึ่งเมตร
- แบบนี้เหมาะสำหรับในบริเวณที่เป็นย่านพักอาศัย หรืออาจจะประยุกต์กับถนนในเมืองก็ได้ หากปริมาณการจราจรไม่สูงมากนัก
- ทางแบบนี้ประหยัด ให้ความปลอดภัยและสะดวกสบายแก่ผู้ขับขี่พอสมควร
- ทางจักรยานประเภทนี้หากนำมาใช้ในประเทศอาจมีปัญหา เพราะกลายเป็นที่ทำกินของคนบางประเภท เช่น อู่ซ่อมรถ พ่อค้าแม่ขาย หาบเร่ ฯลฯ
2. ทางจักรยานแบบแยกส่วน (Restricted Bikeway)
- ทางจักรยานประเภทนี้ ใช้สำหรับถนนที่มีผิวจราจรหรือเขตทางกว้างพอ โดยกำหนดให้ช่องทางจักรยานอยู่ข้างใดข้างหนึ่ง หรือทั้งสองข้างของถนนก็ได้
- โดยอยู่ระหว่างของทางเท้ากับช่องจอดรถยนต์ (Parking Lane) มีคันหิน (Barrier) กั้นระหว่างช่องทางจักรยานกับช่องจราจรออกเด็ดขาดจากกัน พร้อมทั้งมีป้ายจราจรประกอบด้วย
- แบบนี้ให้ความปลอดภัยแก่ผู้ขี่จักรยานสูงกว่าแบบแรก แต่บริเวณทางแยกทางข้ามอาจจะจำเป็นต้องเป็นแบบ Share Bike ความสับสนและอุบัติเหตุอาจเกิดขึ้นได้ ณ บริเวณนี้ จึงจำเป็นต้องใช้ป้ายเตือนหรือป้ายบังคับควบคู่กันไปด้วย
- แบบนี้เหมาะสำหรับในเมือง ย่านโรงเรียน โรงงาน ฯลฯ แม้ว่าการจราจรจะค่อนข้างมากก็สามารถประยุกต์ใช้ได้
3. ทางจักรยานเฉพาะ (Exclusive Bikeway)
- แบบนี้ เป็นการแยกทางจักรยานออกจากถนนทั่วไปอย่างเด็ดขาด ให้ความปลอดภัยแก่ผู้ขับขี่จักรยานสูงสุด
- เหมาะสำหรับบริเวรที่มีปริมาณจักรยานสูง หรือสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่พักผ่อน สวนสาธารณะ ฯลฯ
- อาจให้มีทางคนเดินร่วมด้วยก็ได้ โดยใช้เครื่องหมายจราจรหรือทาสีบนผิวจราจรนั้น สำหรับราคาก่อสร้างแบบนี้ย่อมแพงกว่า 2 แบบแรก
เอกสารอ้างอิง:
ธงชัย พรรณสวัสดิ์ และพรชัย ลีลานุภาพ. (2536). จักรยานกับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อม. ใน องค์กรพัฒนาเอกชนร่วมจัดการสัมมนาสิ่งแวดล้อม ’36, สิ่งแวดล้อม ’36. (หน้า 262). กรุงเทพฯ: สถาบันสิ่งแวดล้อมไทย.
Print 
PDF
